Co można zrobić jak się ma w Kołobrzegu 25 stopowy jacht o szerokości 2 koi i niewielkiego stołu oraz 4 dni przed sobą? Oczywiście popłynąć na Bornholm. Tak też uczyniliśmy, w składzie Ela, Paweł / skiper / i Stanisław z jachtklubowej rodziny Hałaczkiewiczów wzmocnionej spragnionym nowych doznań kolegą Pawła Patrykiem Bartuzim, aby poddać się wyzwaniu całonocnego żeglowania najpierw bajdewindem a potem ostrym bajdewindem . Ten ostry bajdewind był na tyle ostry, że nie dało się dokładnie trzymać wyznaczonego kursu 344. To była owa wietrzna noc z wtorku na środę. Dmuchało jak się patrzy, była i siódemka. Świt nas przywitał rozsłonecznionym widokiem wschodniego wybrzeża wyspy w odległości dobrych 10 mil / taki był znios /.Do portu w Nexo wpłynęliśmy w środę około 10 30. W czwartek dnia następnego popłynęliśmy na Christianso aby raz jeszcze smakować niezwykłe uroki tego malutkiego archipelagu. Staliśmy w porciku na trzeciego, a ponieważ naszym pomostem jako pierwszy był jacht niemiecki trzeba było przemieszczać się w skarpetkach. Niesamowita wysepka, niesamowita pogoda, niesamowity zachód i wschód słońca, co za powietrze! Wszystko to utrwalone dla potomności na zdjęciach. Ponieważ Niemcy poinformowali nas z góry, że odpływają rano w piątek o 7 i my wcześnie pobudzeni odcumowaliśmy o tej godzinie kierując się w stronę ojczystego brzegu. Było trochę większe wyzwanie niż zwykle bo od portu w Kołobrzegu dzieliło nas tym razem dobre 80 mil. Płynąc na żaglach przychylnym pólwiatrem naj-pierw wiejącym 3-5, potem 2-3, zobaczyliśmy polski brzeg około 20 00. Do portu w Kołobrzegu wpły-nęliśmy jeszcze w piątek. Jeszcze jedna noc razem na jachcie. Rano zgodnie z umową przed 10 00 oddaliśmy jacht i w drogę do domu, bo jak to mówią wszędzie dobrze ale w domu najlepiej. Mówi się też i wierzy, że: „ Jutro znów popłyniemy na morze”. A hoj! sh